ETF akumulacyjny i dywidendowy

Inwestowanie pasywne to jedna z bezpieczniejszych i najtańszych pod względem kosztów metoda inwestowania na giełdzie. Jest dodatkowo bardzo proste i przyjazne dla początkujących inwestorów.Największą popularnością ETF cieszą się w USA, gdzie odpowiadają za sporo ponad 50% obrotów na całej amerykańskiej giełdzie. W niniejszym artykule skupię się różnicy pomiędzy ETF akumulacyjnym i dystrybucyjnym. Jak ogólnie działają fundusze pasywne i jak inwestować w ETF, dowiesz się z innego artykułu na naszej stronie.

Spis treści Ukryj

1. ETF akumulacyjny

1.1. Akumulacja dywidend

1.2. Procent składany

2. ETF dystrybucyjny

2.1. Wypłata dywidendy

3. Co wybrać?

ETF akumulacyjny

Po zalogowaniu się na rachunek maklerski w bossa.pl często oglądam wyskakujące okienko z powiadomienie o dodaniu do oferty nowego ETF. Wygląda to jak na poniżej załączonym obrazku.

Kluczowe jest tu określenie ACC na końcu nazwy ETF. Oznacza, że fundusz pasywny akumuluje dywidendy i dodaje je do wyceny jednostki. Warto pamiętać, że reinwestowanie dywidend przez zarządzających funduszem nie generuje dla Ciebie żadnych dodatkowych kosztów. Tym samym wartośc ETF w czasie rośnie szybciej niż gdyby nie było dywidend. Jak to wygląda w praktyce?

Akumulacja dywidend

Załóżmy, że aktywa funduszu wynoszą 1 mln USD. Oczywiście to uproszczenie, bo największe ETF mają kapitalizację w setkach miliardów dolarów. Nam jednak prościej będzie operować mniejszymi kwotami. Każdy fundusz ma dwie wartości: NV (Net Value) oraz Net Asset Value (NAV). NV to całkowita wartość aktywów funduszu, VAV to ta sama wartość podzielona przez liczbę udziałów. Innymi słowy to wartość jednostki uczestnictwa.

W naszym przykładzie fundusz ma aktywa o wartości 1 000 000$. To jest nasze NV. W obrocie znajduje się 25 000 udziałów. Łatwo policzyć, że jeden udział ma wartość 40$ (1 000 000 / 25 000). Załóżmy teraz, że aktywa funduszu ulokowane są w akcjach zaledwie 2 spółek. ETF kupił akcje spółki A za 500 000$. Jedna akcja kosztuje 250$, czyli fundusz nabył 2 000 akcji. Za pozostałe 500 000$ kupił akcje spółki B po 100$ w ilości 5 000 sztuk. W gotówce jest 0$, wszystko alokowane jest w akcje spółek A i B.

Teraz przyjmijmy, że kupiliśmy jednostki fundusz za 3 000$ po 40$, co daje nam w portfelu 75 jednostek. Spółka A (kupiona przez ETF po 250$) wypłaciła dywidendę 1%, czyli 2,5$ na akcję. ETF zakupił 2 000 akcji, czyli do funduszu wpłynęło 5 000$ (2 000 * 2,5$), zasilając konto Gotówka. NV funduszu wynosi już 1 005 000$, zaś wartość jednostki (NAV) skoczyła 40,2$. Tym samym wartość naszego portfela po tej operacji akumulacji dywidendy wzrosła z 3 000$ do 3 015$.

Procent składany

Jeśli zarządzający funduszem wykorzysta gotówkę 5 000$ do zakupu akcji, to zaczyna nam działać procent składany. Dopiero wtedy cały wehikuł inwestycyjny zaczyna pracować z właściwą siłą i dynamiką. Co ważne i szczególnie premiujące początkujących inwestorów, cały proces odbywa się bez naszego udziału. Nie musimy zajmować się wyborem spółek, zakupem ich w odpowiednim momencie i nie musimy re-inwestować dywidend. Wszystko odbywa się automatycznie, upraszczając znacznie cały proces inwestowania.

Świetna sprawa dla początkującego inwestora, który stawia pierwsze kroki na giełdzie. Co prawda nie mamy wpływu na strategię funduszu i wybór aktywów, ale z drugiej strony mamy niskie koszty, bardzo dużą płynność, bezpieczeństwo i dywersyfikację, którą zapewnia ETF. Do pewnego stopniu możemy tez optymalizować naszą inwestycję, decydując o momencie zakupu ETF lub doważeniu jednostek. Jeśli stwierdzimy z kolei, że indeksy są przewartościowane, możemy łatwo i szybko zredukować pozycję.

ETF dystrybucyjny

Posiadanie udziałów w takim ETF (jak inwestować w ETF) w zasadzie niewiele się różni od posiadania spółki dywidendowej. Z reguły w nazwie na końcu takiego ETF znajdziemy adnotację DIST.

W miejsce wzrostu wartości jednostki ETF poprzez re-inwestowanie dywidend dostajemy przepływ pieniężny na koncie. Sami możemy zdecydować, czy dokupić jednostki ETF, kupić spółkę dywidendową, czy też wycofać środki z konta maklerskiego i dowolnie spożytkować.

Wypłata dywidendy

Posłużmy się przykładem omawianego już powyżej ETF i w przypadku wypłaty mamy w portfelu nadal jednostki ETF o wartości 3 000$ i dodatkowo 15$ w gotówce. Wartość portfela jest identyczna (3 015$), ale nie działa nam procent składany, o ile sami o to nie zadbamy, a musimy to robić regularnie. To wymaga od inwestora aktywności i niejako kłóci się trochę z ideą pasywnego inwestowania. Możemy oczywiście dywidendy re-inwestować w zakup kolejnych jednostek. Będziemy jednak musieli za każdym razem zapłacić prowizję. W przypadku akumulacji dywidend w ETF akumulującym nie mamy tego dodatkowego kosztu.

Co wybrać?

Jeśli faktycznie jesteśmy zupełnie początkującym inwestorem bez doświadczenia, lepszą opcją wydaje się być całkowicie pasywne inwestowanie w ETF akumulujący. Ograniczymy koszty i nie musimy pamiętać o dokupywaniu jednostek za wypłacone dywidendy. Jeśli chcemy bardziej aktywnie doglądać inwestycji i mieć do dyspozycji gotówkę na inne cele, wybierzmy ETF wypłacający.

Trzeba jednocześnie pamiętać, że dla obu rodzajów ETF zupełnie różne mogą być podatki. Przykładowo REIT w USA, czyli fundusze inwestujące w nieruchomości i wypłacające zyski w postaci dywidend, często opodatkowane są skalą podatkową, a nie podatkiem od zysków kapitałowych. To rodzi ryzyko, że będziemy obciążeni wysokim podatkiem (np. 37%).

(!) Odbierz swój bon na 50 zł. Wybierz dzisiaj dowolny abonament i obniż jego cenę o 50 zł. Oferta ograniczona czasowo.

ETF akumulacyjny i dywidendowy